Birçok insan; pedofilleri, çirkin, yaşlı, izbe yerlerde saklanan ve sokaklardan geçen çocukları seyreden adamlar olarak düşünür.
Ancak acı gerçek şu ki; pedofiller, bazen komşularımız, bazen güvendiğimiz arkadaşlarımız, bazen bir din adamı, bazen çocuk bakıcıları, öğretmenler, doktorlar, politikacılar, cemaat liderleri ve hatta aile bireyleri olabiliyor.
Sakın; ‘Benim çocuğum tacize uğramaz’ demeyin…
Sonra da her istismar haberinde, her tecavüz haberinde, her şiddet haberinde ayağa kalkıyoruz. Kızıyoruz, öfkeleniyoruz, konuşuyoruz, birbirimizi suçluyoruz, savunmaya geçiyoruz, akıl veriyoruz… Sonra yine konuşuyoruz, konuşuyoruz…
Ancak çocuklarımız, cinsel istismarcılara karşı hâlâ savunmasız haldeler.
Yeter artık! Çocuk Susar, Sen Susma…
